Belki bir dize yeterdi aklımı yitirmeme,
Fakatta kalıyor ucu bulunmayan cümlelerin,
Sensizlik bir yokluk,
Asla birleştirmeyen bir fakat.
Kelimeleri tutamıyorum uçmak istiyorlar,
Ekşi diller ne şeker kalpleri üzüyorlar,
Uzak dur benden,
Olabilirim fikriyle olmamanın eşiğindeyim.
Sahip olmadığın gibi sahip değilsin bana artık,
Sözlerin kifayeti yitirilmiş,
Ve sensizlik,
Kapıda.
Kavuşulmamış bir gecenin hüznü var üstümde,
Ve kırmızı gökyüzü,
Ellerin bembeyaz ve kalbin tertemiz,
Benimki iseişlevsiz, artık atmıyor,
Ve Hovenia,
Artık açmıyor…
