Şiir benim için de darası alınmış sözdür. Yani hacmi alındıkça şiir küçülür. Hacminin alınması demek az sözle çok şey anlatmaktır aslında. Yani imgedir. İmge nedir peki? İmge de az sözle çok şey anlatmaktır. İmge de sözler ilk okununca anlaşılmaz. Üzerine uzun uzun düşünmek gerekir, derin anlamlarla düşünmek gerekir imgede. İmge olmayan şiir bana göre basit şiirdir. Peki, “kanatlı söz” derken ne demek ister filozoflar? Şiir de duygular uçucudur, her an gidebilir ve her an yerine başka bir duygu eklenebilir. Çünkü şiir duygudur, değişebilir, gelişebilir. Şiir çok geniş duygular içerir. Bir başka konu ise ‘şiir sözün ruhudur’ ne demektir peki? Sözlerimizin yansımaları şiirdir de diyebiliriz buna. Şiir sözlerin birleşimi onların içinde kalan küçük kırıntılarıdır. Dilimiz çözümlenmiştir şiirle. Ağzımızdan çıkan her sözcük, dili anlatır, dilde şiirdir. Duygularımız dille yansır. Şiirler de duyudur. Kişiliğimizin zenginleşmesi nasıl sağlanır şiirle? Şiir her duygunun birleşimi gibi kişiliğinizi oluşturmayı da yardımlaştırır. Çünkü yaşadığımız şeyler, izler şiirle dışarıya yansıtılır. Bu da kişiliğimizi doğru oranda yansıtır ve oluşmasını sağlar. Zaman zaman şiir hayatı kolaylaştıran, hayatı anlamlandırmak demektir.
Baktığımızda sadece yazmak da değil. Okumak da çok önemlidir. Şiir okumadan yazmak pek mümkün bir iş değildir. Okumak bize yeni bakış açıları ve kazanımlar ekler. Yazdıklarımızı da daha anlamlı bir hale getirir. Bu yüzden de okumak çok önemlidir. Montaigne ne demiş peki şiir için “İyi şiir, insan idrakini tatmin etmez; allak bullak eder.” Yani demek istediği şiiri okuduğumuzda tatmin olmamalıyız. Şiir bizi çok fazla düşündürmelidir. Hemen istediğimizi vermemelidir. T. S. Eliot da şiir için, “Mânâsı anlaşılabilen şiir, gerçek şiir değildir.” Yani şiirin şiir olabilmesi için bir kere okumakla yetinmeyerek, birkaç okuyuşta anlamak gerekir. Şiir bilinmezlik dünyasıdır. Ucu bucağı olmamaktır şiir. En masum duygulardır şiir. Şiir, kalbi sözcüklere döken büyülü bir dokunuştur. Şiir, hayatın renklerini ve duygularını kucaklayan bir sanattır. Şiir, aşkın, sevdanın ve özlem duygusunun en güzel ifadesidir. Şiir, aşkın ve sevginin en saf ve yüce ifadesidir. Yani şiir sevgidir, aşktır, özlemdir, hayatın en anlamlı halidir. Şiir okumayan ve anlamaya çalışmayan insan hayatı da anlayamaz. Sevmeyi de bilmez, sevilmeyi de. Şiir bilinmezliktir, bilinenleri bilmektir. Şiir çok geniş bir alandır. Şiir herkesin alanı değildir. Herkes anlamlandıramaz şiiri, anlayamaz da.
Ben yedi yıldır anlamaya çalışıyorum, anlamlandırmaya çalışıyorum şiiri. Bazen yorulduğum anlar ve bırakmak istediğim çok zaman oldu ama asla vazgeçmedim şiir yolundan ayrılmayı. Şiir her zaman ruhumu dinlendiren ve beni anlayan bir sanat oldu. Ben de anlamak istedim ama çoğu zaman şiiri. En üzüldüğüm ve daraldığım, hayattan bazen vazgeçer gibi olduğum anlarda her zaman şiir bana yol gösterici olmuştu. Bana hep yol gösterdi. Duygularımı benimle paylaştı ve bastırmak istedi. Kısacası şiir her duyguyu güzelleştiren bir çiçek demetiydi. Bir sürü rengin, anlamın, duygunun birleşimiydi şiir. Demem o ki bence herkesin derdi olmalıdır şiir yazmak. Herkes şiiri dert edinmelidir kendine yani. Yani Şiir, insanların iç dünyasına dokunup duyguları harekete geçiren eşsiz bir sanattır. Şiir okuyalım, yazalım. Kısacası şiir hayattır, şiiri sevelim, hayatı sevelim…
