Rüzgâr savurur zamanın tellerini,
Bir an, belki bir an daha…
Konuşmasa da söyler gözler,
Ama yine de sessizlik en güzel kelime.
Adını koyamadığım bir his,
Ne başlar, ne biter.
Görünmez bir çizgi gibi,
Hep orada, hep bir yerde
Belki de en güzel hikâyeler,
Hiç yazılmamış olanlardır.
Ve en derin hisler,
Hiç söylenmemiş cümlelerde saklıdır.
Çünkü bazı hisler,
Söylenince eksilir,
Bazı anlar,
Yaşanmadan daha güzeldir
Belki bir gün, belki de hiç,
Kim bilir…
Ama şimdilik,
Bu sessiz oyun en güzel hikâye.
