Yarına bakmaktan korkmamak,
Kafayı kaldırabilmek, geleceğe zaman tayin edebilmek,
Gökyüzündeki güvercini beyaz görmektir umut.
Kokladığının kokusunu, tattığının tadını alabilmek; damarlarındaki kudrete varabilmektir.
Düşmek, sert düşmek ve çarpmak yere…
Belki de bir batış ya da dibi görmek…
Umuttur doğrulmayı istemek ve umuttur en kör anında görünmezi gören,
Nefessiz kalmış gönlünü güldüren, ıstıraptan sessiz kalmış ağzına türküler söyleten ve yere çarpan dizlerinin sinirlerdeki acısını dindiren.
Umut yoksa düşmek bir acı, gülmek çok kuru ve kalkmak imkânsızdır.
Karanlık bir yolculuk tahayyül et! Ses yok, göz görmez ve kalp ürkektir.
Eğer kırarsan prangalarınıbüyük korkular saygıyla eğilir ve orada şeytan bile abestir.
Tüm duygular yolla baş etmene yetecek kadar diridir.
Umut,bir kuş kadar da naif ve ürkektir.
Kalbindeki umutsuzluğu yenmeye dair de olmalı bir umut.
Bilmeli ve kabul etmelidir oğlu âdem, gönlü hür bırakan umutsa umudu dilemek de huzurdur
Öyleyse kuytu köşede kalmış karanlığını bul, umuda teslim et, et de kurtul!
Pes etme sakın, geçmişin katrandanda olsa.
Umuduna prangalar vurma!
Unutma!
Yine bir umuttur bir arada tutan eti ve tırnağı.
Umuttur yeşerten toprağı.
Unutma ki umutsuzluk umuda asla galip gelmesin!
En güzel duygu toprağa düşmeden can vermesin!
Umut her daim yeşersin!
