Yazın,
Buğdaylı kediler
Gerilimli örümcek ağlarını
sevmezler.
Yerler elmanın yarısını
Arta kalan
Bayrağı böğründe yanan
Ulubatlı çocukluk…
Akan dilliler deresi
Göz yuman bülbüller…
Yazın,
Deliye her gün bayram dediler
Köklerinden biri çukurda bir ağaç
Dökülen elmalar dörder beşer.
Kurtlar, karıncalar, pireler
Her gün bayram ettiler!
Yazın,
Geçiyor kurak
Sapıttı da şu kediler
Basıp alarma,
Kafa dinleyen meyveler.
İnatçı kulplarla birer birer
Kapanan humofilili perdeler!
3 metrelik bir evde,
Molozlaşan briketler…
Yazın,
İpini koparıp
Uygun adım kaçışan
Pergelliler istasyonundan
Sineksizlikten şikâyetçi trenler…
Yazın rosam,
Nasıl devirdiyse depremlerle
Cihanın taşıyamadığı bir devi
Öyle yıkıldı üzerine yakubun
Sarısıntılarla evi…
Sadece sadece biraz daha uyumak
istedi bahçedekiler.
Herkes çiçek, artık yaz gelmeyecek!
Abisi satanist, hırsız abisi
Abisinin bastonu demli
Saksafoncu bir askerin
Çalacağı bir çan,
Mumlar
Mumlarda üşürler…
